هوش مصنوعی به عنوان یکی از جدیدترین دستاوردهای دنیای فناوری ، می تواند نقش مهمی در محافظت در برابر تهدیدات سایبری ایفا کند.
امنیت سایبری در سالهای اخیر دستخوش تغییرات زیادی شده است. در دهه 1990 ، استفاده از دیوارهای آتش و ارتباطات محدود به عنوان راه حل های امنیت سایبری مورد استفاده قرار گرفت.
با گسترش اینترنت و ظهور مفاهیم جدیدی مانند ایمیل و وب ، ارتباطات گسترده تر شده و فایروال ها معنای اصلی خود را از دست داده اند. در آن زمان بود که نرم افزار آنتی ویروس به سرعت گسترش یافت. دوران آنتی ویروس هنوز عصر اصلی امنیت سایبری محسوب می شود. آنتی ویروس ها با ایجاد امضا برای آنها تهدیدی را تشخیص می دهند و با ارسال این سیگنال به رایانه هایی که نرم افزار آنتی ویروس بر روی آنها نصب شده است ، آنها را از خطر مورد نظر هشدار داده و از گسترش آن جلوگیری می کنند.
مدل امنیت سایبری از زمان ظهور آنتی ویروس تغییر چندانی نکرده است. اما با پیشرفت تهدیدات سایبری ، این مدل به شدت تغییر خواهد کرد. اکثر مجرمان سایبری اطلاعات را تنها با استفاده از بدافزار خود جمع آوری می کنند. بنابراین ، مدل علامت گذاری نمی تواند برای مقابله با این تهدیدها چندان مفید باشد. از سوی دیگر ، ظهور و رشد تهدیدها و بدافزارهای جدید به صورت تصاعدی در حال افزایش است و آنتی ویروس ها دیگر نمی توانند مانند گذشته با آنها رقابت کنند.
با گسترش یادگیری عمیق و هوش مصنوعی ، توسعه دهندگان هوش مصنوعی می توانند ماشین هایی را برنامه ریزی کنند که مانند انسان فکر می کنند. اما آنها می توانند اطلاعات زیادی را در مدت زمان کوتاهی پردازش کنند. توسعه دهندگان هوش مصنوعی امیدوارند که این پدیده جدید بتواند به خوبی با تهدیدات سایبری مقابله کرده و به سرعت به نظر برسد. روشهای قبلی ، پس از حمله اولیه بدافزار ، آن را شناسایی کرده و شروع به مقابله با آن کردند. در عصر جدید ، امید می رود که قبل از شروع حمله بدافزار ، اقدامات احتیاطی لازم انجام شود.